Menno Schaefer
Ballonvlucht over...B
Bagan is één van de populaire trekpleisters in Myanmar en dit is volledig te begrijpen. Deze regio staat vol met oude tempels. 7 jaar geleden hebben we deze site bezocht met de fiets, wat enorm zwaar was in het losse zand. Ook kon je toen met paard en kar rondrijden van tempel naar tempel. (e-bikes hadden ze toen nog niet) Maar het allermooiste is de tempels vanuit de lucht bekijken tijdens een zonsopkomst in een luchtballon.
Wandel in een...bijzo
De Pinnacles Desert, onderdeel van Nambung National Park, staat bekend om de duizenden kalkstenen pilaren die hier uit de woestijn oprijzen. De pilaren dateren van miljoenen jaren geleden, toen het zand nog onder de zee lag. De grondstof voor de kalksteen van de pinakels zou afkomstig zijn van schelpen van het zeeleven van weleer. Het voelt onaards om hier te wandelen. Let wel dat je de plek overdag moet delen met nogal wat toeristen, maar als je de moeite neemt voor dag en dauw te komen, heb je de zonsopkomst op deze wonderlijke plek nagenoeg voor jezelf alleen.
Mooie picknickplek
Eindelijk hebben we een dag met zon, na dagen regen, sneeuw en grijze luchten klaart de lucht op. En dan treft de schoonheid van Noorwegen mij echt. Wat een schitterend land, in mei zijn wij er bijna geen toeristen tegengekomen en hebben we al het moois voor ons zelf. Deze foto is gemaakt bij het Tysfjord en zeg nauw zelf hier wil toch iedereen wel een broodje eten.
Drukte in Havanna
Havana, neem een paar dagen om de stad en zijn omgeving te verkennen. Je kunt dit op verschillende manieren doen. Al lopende door de binnenstraten, de omgeving rondom Havana per oldtimer en in de stad ook per cocotaxi. Als het leven op straat je interesse heeft, zit je in deze stad goed. Het leven speelt zich voor een groot gedeelte op straat af. Beleef Havana en ga op ontdekking uit. De stad zal je zeker niet teleurstellen.
Zonsondergang...Drake
Het einde van een reis door Zuid Afrika besloten we in te luiden door drie nachten in een hotel te slapen in plaats van te bivakkeren in lodges waar we in dit land tot dan toe gebruik van maakten; het werd het Champagne Castle hotel. Deze keuze werd beloond met dit prachtige uitzicht, waarvan we konden genieten vanuit ons slaapkamer raam. Oke, het klinkt niet echt off the beaten track, maar het was ook wel een keertje leuk om continu te worden verwend met scones-met-room-of-jam tijdens theetijd, of andere lekkernijen met koffietijd. Eigenlijk was elke tijd wel een speciale eet-tijd, zo bleek ;) Overigens konden we onder begeleiding van een lokale gids prachtige wandelingen maken door het gebied. Fantastische manier om een mooie reis af te sluiten.
Verenigde Staten • South Dakota
Verenigde Staten • South Dakota
Afschuwelijk onweer .
Zoals ik al heb vermeld bij mijn vorige foto (wilde ezels) ligt het park Custer in de Black Hills. Dit is 1 vd grootste staatsparken van Amerika. Er zijn verschillende wegen door het park nl de 29km wildlife loop, de 23km lange Needles highway en de 63km Iron Mountain Road. De Iron Mountain road is een bochtige weg in bosrijk gebied waar dat je door heel smalle korte tunnels rijdt (smalste 4m). Doorheen de tunnels zie je de presidentskoppen nl. Mount Rushmore. De needles highway is een heel smalle weg met veel granieten rotsen ... precies naalden, daarom de naam Needles Highway. Bij de vorige foto zie je onze huurauto staan bij de ezels nog volledig intact. Maar na deze foto was er niet veel goeds meer aan. Vanaf de wildlife loop zagen we het onweer op ons afkomen. Ons hotel lag in het park zo'n 30km verder aan het mooie Sylvan Lake. Met toch wat schrik van het onweer in de verte (leek op een beginnende tornado) zijn we door gereden in de hoop dat we er niet doorheen moesten. Halverwege is de hel los gebarsten en begon het enorm te hagelen. We konden niets anders doen dan ons op een klein parking onze auto te parkeren onder grote bomen om de schade te beperken. Een aantal andere mensen hebben ons voorbeeld gevolgd en daar stonden we met 5 auto's. We zijn samen (ik en mijn man) op de achterbank gekropen en ons beschermt met fleece jasjes omdat we schrik hadden dat de ramen het zouden begeven. Na de storm was de parking veranderd in een stromende rivier met een dikke laag van verschillende cm aan hagelbollen. De voorruit was gebarsten en de volledige auto was met deukjes. Eigenlijk was het uiteindelijk maar blikschade maar het had veel erger kunnen zijn. Ze hebben toen grote zoekacties gedaan naar mensen die aan't wandelen waren en op de campings was alles vernielt . Dus mensen mijn gouden tip... niet te zuinig wezen met je huurauto en zorg dat je goed verzekerd bent. Wij waren gelukkig goed verzekerd.
De paringsdans
In Zuid Afrika bevindt zich bij Lambertsbaai een natuurreservaat op een eilandje vlak voor de kust, dat met een dammetje is verbonden met het vasteland. Er broedt een grote kolonie jan van genten; vanuit een grote schuilhut zijn de vogels van dichtbij te observeren. In de drukte van de kolonie is het prachtig de paringsdans te bekijken. De prachtige vogels bevestigen hun onderlinge band door hun sierlijke hals te strekken en de snavels bijeen te steken. Een mooi ritueel om vast te mogen leggen. Bovendien waren we op dit moment de enige toeristen die hier rondhingen!
Italië • Calabrie en Basilicata
Italië • Calabrie en Basilicata
Castelmezzano
Castelmezzano heeft een mooie ligging tussen de rotsen in de regio Basilicata en is zeer fotogeniek. Het ligt een beetje afgelegen maar het de moeite waard als je een road trip aan het maken bent om hier een stop te maken. Het dorpje is autovrij en je kunt naar het uitzicht punt fortezza wandelen waarbij je een prachtig uitzicht hebt over de omgeving. Aan de overkant van het dal ligt het dorpje Pietrapertosa, hemelsbreed 1,5 km. hier vandaan. Alleen met de auto moet je de hele vallei doorrijden, dus ben je een stuk langer onderweg. In Pietrapertosa kun je tussen mei en oktober met een zipline een vlucht maken naar Castelmezzano.
De winterzon gaat...o
Zo'n 40 km ten zuiden van Tanger ligt een kunstenaarsdorp aan de westkust. Asilah is een dorp dat niet ontdekt is door toeristen alleen bekend bij mensen met een camper. In het dorp zijn in het charmante centrum alle gevels beschilderd door de plaatselijke kunstenaars. Je kijkt je ogen uit en ieder jaar zijn er nieuwe schilderingen. Je kunt er in je camper overnachten pal bij de stadsmuur en je hebt dan een uitzicht over een kleine baai. Voor mij is Asilah altijd het eerste dorp wat we aandoen als we naar Marokko gaan. Bovendien roept het altijd een speciaal gevoel bij mij op, omdat ik een roman geschreven heb, die zich voor een groot deel afspeelt in dit mooie dorp. De foto heb ik gemaakt in januari tijdens een mooie zonsondergang. Je ziet een stuk van de stadsmuur en de oceaan. Als je de foto vergroot zie je op het uiteinde van de stadsmuur in de oceaan nog mensen zitten.
De watervallen in...v
Een foto van de watervallen van Ouzoud mag niet ontbreken in de korte serie. Ik heb deze foto genomen tegen zonsondergang, dan is het rustig en de kans op een regenboog het grootst. Daarom is de foto aan de donkere kant. Als je goed kijkt kun je nog wat mensen zien staan. De watervallen kun je het beste vanuit Marrakesh bezoeken als je niet zoals ik een rondreis maakt met eigen vervoer. Er worden excursies aangeboden in Marrakesh en anders kun je met een minibusje gaan. Overnachten pal bij de watervallen kan al rond de 20 euro. De berberapen komen niet dichtbij het watergeweld, maar wel in de nabije omgeving. Verder kun je er hele mooie lange wandelingen maken. Er zijn op meerdere plaatsen stapstenen in de rivier geplaatst, behendige mensen kunnen daar de oversteek maken.
A terrace with a vie
Myanmar, het voormalige Birma, is jarenlang niet toegankelijk geweest voor toeristen. Dit was mijn eerste kennismaking met Azië. Overnachten op het Inle Lake, in de Ann Heritage Lodge. Deze lodges liggen midden op de westelijke oever van het Inlemeer. De ene helft van de accommodatie bevindt zich op het land, en de andere helft boven het water. Doordat de lodges een eigen terrasje hadden kon ik genieten van dit uitzicht.
Zonsondergang aan de.
Ook in Nieuw-Zeeland gaat de zon in het westen onder. En als je dan het geluk hebt om op Motukiekie Beach te zijn, net ten zuiden van Barrytown, maak je iets spectaculairs mee. Vooral als het eb is, want anders staat het strand gewoon onder water. Zelden een fotogenieker strand gezien dan dit. En je hebt het hele strand, wat kilometers lang is, hoogstwaarschijnlijk helemaal voor jezelf, want om een of andere reden is dit nauwelijks bekend bij het grote publiek. Doe er je voordeel mee en zeg het niet tegen iedereen....
Camping Soedan
In Soedan slapen we een week in de woestijn. Primitief? Jazeker. 7 dagen zonder douche of toilet, ons potje koken we op houtkool in het zand en we verwarmen ons bij een kampvuur. Maar ondanks deze ‘ontberingen’ is kamperen in deze oneindige leegte toch vooral geweldig. Iedere dag is het weer een race tegen de klok om het tentje voor donker op te zetten, want donker is hier ook echt donker. Voordat de sterren tevoorschijn komen, klim ik op een duin en zie de zon langzaam zakken. Het ervaren van de zonsondergang in de woestijn is onbeschrijflijk. Want naast dat het een prachtig gezicht is, is er helemaal geen geluid. Je hoort hier namelijk niets: geen vogels, geen verkeer, geen mensen, geen wind. Alleen maar doodse stilte… Deze 'camping' ligt op een uur rijden van de oase van Tamtam.
Ervaar Karijini
Ongeveer 300 kilometer landinwaarts vanaf de westkust van Australië ligt prachtig, ongerept Karijini National Park. Je kunt hier komen met een gewone auto, maar dan mis je een paar plekken die ook zeer de moeite lijken. Wij hadden hier 'slechts' de beschikking over een campervannetje, en voor mij is dat reden om hier nog eens terug te willen keren, om te kunnen zien wat ik nog niet zag. Want dit park staat - met Purnululu - voor mij op een betwiste eerste plaats als het gaat om wonderlijk Australisch natuurschoon. Gelukkig konden we, soms vrijwel stapvoets, Hancock gorge wel bereiken. Door de overweldigende, imposante kloof leidt de Hancock trail je uiteindelijk tot Kermit Pool, die je hier op de foto ziet. De wandeling is uitdagend maar goed te doen. Het eerste stuk gaat deels door water tot aan je knieën (hoe hoog dat water staat zal wellicht ook afhankelijk zijn van de hoeveelheid regenval). Als je daarna niet nat wilt worden (want je kunt een deel zwemmend afleggen) kun je over smalle richeltjes boven het water de track droog afleggen. En ja, dat is soms balanceren, maar wel superleuk! Zwemmen wilde ik niet want ik wilde perse mijn camera mee. De richels kunnen nat zijn van het water en dat maakt ze soms glad; wij droegen rifschoenen en dat is erg goed bevallen. Om bij Kermit Pool te komen leg je het laatste stukje af door het 'spider' pad. Zo genoemd omdat je als een spin met armen en benen gespreid en geklemd tussen de kloofwanden boven een stroompje water hangt. Wat allemachtig mooi was de beloning!!!
Drie op een rij
Eerst landen de Saharaanse bijeneters [ hier op de foto ] bij ons plekje, maar ze waren ook weer snel weg en daarna kwamen de gewone bijeneters uit het noorden afgezakt. Het resultaat was een stijve nek van al dat omhoog turen en fotograferen.
Vlieg met me mee..
Net als deze zwaan kiezen wij er voor om straks de vrijheid tegemoet te gaan. Al is dat heel betrekkelijk, hier weet ik wat we mogen en kunnen doen en verderop in Marokko is het nog onzeker. En vrijheid om te reizen en te gaan en staan waar we willen is ook in Europa nog niet aan de orde. Hopelijk blijft het allemaal de goede kant opgaan en komen ook de laatste achterblijvers, niet alleen wij, terug naar huis.
Cape Agulhas
Cape Agulhas is het meest zuidelijke puntje van Afrika (soms denken mensen ten onrechte dat dat Kaap de Goede Hoop is). Op deze plek komen de Indische Oceaan en de Atlantische Oceaan bij elkaar. Vroeger hebben meerdere schepen hier schipbreuk geleden wegens navigatieproblemen en de reusachtige golven in dit gebied. Een van die scheepswrakken ligt vlak voor de kust, zoals je ziet. Hoewel dit nu dreigend oogt, toont het landschap zich vooral leeg en rustig, met een eindeloze zee die tot aan de horizon reikt. Ik kreeg er een heerlijk onbestemd gevoel van uitgestrektheid van, je kijkt naar het niets..
Onderweg van Igherm..
De weg van Igherm naar Tata [ R 109 ] is bijzonder afwisselend, erg stil en erg mooi. Er volgen vele stops en zien regelmatig eekhoorntjes wegschieten. De weg is prima en we vragen ons af waarom ze zoveel geld in het asfalteren hebben gestopt als er toch niemand overheen rijdt. Maar in vergelijk met 4 jaar geleden zijn er erg veel wegen bijgekomen die nu asfalt hebben i.p.v gravel. Zelfs de locale RR weggetjes hebben ze meegenomen. Dus als je landelijk Marokko zonder toeristen wil zien pak die dan. Gegarandeerd zie je een hele dag alleen locale mensen die heel blij zijn met een lift omdat de busjes ook niet vaak rijden.